Ah Yar! (Ayrılık)Tükendim yetmiyorum artık Kelimelerimin ufku çok uzaklarda doğdu Ütopyalar kurdum içinde en çok korku Geceler çaldı uykularımı Ve parmak ucunda üşüdüm Sızladı buz tutan içimin yanı Şimdi durdu durgunluğum Bütün ürkekliğim tıkır tıkır işledi Delice yangının avuçlarımda Ah yar! Nasılda şaşıyorum Küle dönmüş sevdam Elim kolum bağlanmış senden sonra Bir çemberin ortasında meğer ne yalnız Dalda sessiz solmuşuz Şimdi ellerinle yaktığın dünü düşlüyorum Ağlayan yollar düşüyor gözlerime Delice bir yangın parmaklarının buzulunda Ah yar! Her yanım susuyor yokluğuna Hüsranın resmini çiziyorum sonralarda Kalemsiz, kağıtsız, albümsüz Ve çamurdan çömlek yerine Göğsümden sökülmüş kalbimi yapıyorum Ah yar! Bir bilsen nasılda soluksuz kalıyorum |