Ömrün Siliniyor (22:01)Su olup akıyorum Özleminin çağırdığı saatlerde Ay karanlığına bürünüyor Semanın sus pus olduğu yerde Toprak örtüyor tenini Yeniden vuruyor bedenimi Akrebin 22:01’e sarıldığı hali Ölümün yorgun dökük kimliği Yalnızlığın sarhoşluk anı gibi Hangi yöne sallansa Düz bir çizgi gelip vurur üşüyen ellerini Şimdi ellerimde intiharın soğukluğu Uzanıp tutamam bile uğruna baktığım yolu Uzadıkça gider ya hani Koşup başında bekleyemem belki Dedim ya saat yine vurdu 22:01’i ……….. Ölüm çaldı, ama bu sefer çalamadık ölümden biz Saf bir kefen oldu gözlerime kalan Sana baktığım yerlerde ise toz duman izlerin Ve artık yağmaz mı gözlerine gözlerim Silinir mi şimdi ömrümden ömrün Son nefesin var aklımda Soluğumun titrek yanında Üşüyor sana ayırdığım her bakış Fazla uzuyor bu gelip götürmeyen saat Canım acıyor bu hayat beni almadan gidiyor Ömrümden ömrün siliniyor |