RUHUM, ISLAK BİR DUDAĞIN BÜZÜLÜŞÜNDEKİ, HÜZNÜN DERİNLİĞİNDE KIVRANIRhayat ne garip; yine hüzünleniyor bu gönül yine yalnızlık korkusu çöküyor … aç gözlerini güzelim gece oldu derin bir nefes al kendin için yarım yamalak üzüntülerimleyken geldin ve geceye doğru bıraktın beni beni bana yıktın beni sensiz bırakıp uykunun mâhmur kollarına çekip ,gittin şimdi ilk ışıktan sola dönüyorum:içimin karanlıklarına… gülüşlerim perdelerde umutlarımsa sıkı sıkıya kapalı avuçlarımda sabahlıyor rengi soldu düşlerimin… yoksa sende mi görmüyorsun aralanan perdenin arkasını..? grinin mavisi yoktur,hep yeis,hep üzüntüdür sen gül uykularında, bense, hayâl âleminde sabah ederken, ıslak bir dudağın büzülüşündeki hüznün derinliğinde ruhum kıvranır yoğun bir karanlığı bağırtıp duruyor yeni şafak kızıl gözleriyle fena halde özlüyorum Seni dinlediğim şarkının nağmelerinde hiç hesapta yokken yakalanıyorum Sana kaçamak bakışlarımdan derin bak bana,ısınsın gözlerim içe doğru örtülü olan kapım açılsın hadi, varsın hüzün dolsun yüreğim Sen gene de bak bana sevdiceğim hadi..! şu an gönlümde büyük,mavi bir fırtına ile yokluğunun hapsindeyim Süleyman ALTUNBAŞ |
sevgiler :)