Güvercinkahvesi gözlü kadın ! Giderken ardında bıraktığın gece,ayrılık kokuyordu Büyüyordu gözyaşlarım yalnızlığıma Depremler yarıyordu boydan boya yüreğimi Her azalan nefeste içimde kelebekler ölüyordu Ama sen hâlâ gidiyordun
Oysa, Bir masalı olmalıydı bu sevdanın Birde mavisi Kaçış olmamalıydı aşktan Çünkü kaçışlar ölüme sobeliydi
Gözler Tanrım ! O gözler… O gözlerle alakalı bir şey vardı yüreğimde Sarı hüzünlerdi en ıssızda beni yakalayan Ve o kahverenkleriyle büyüdü sokakta yalnızlığım Yüzümde yıldızların aydınlığı Kırıldım ademin elması gibi dalımdan Ve kapandı üzerime masal mavisi düşlerim.
Oysa, Öyle kırmadan,dökmeden,ebrûli seviyordum seni Ve defterimde şiirler biriktiriyordum Senin için Bütün kırılmışlığıma rağmen Ama sen bilmiyordun
İçimin nehirlerinde yüzdürüyordum seni çırılçıplak Ben o esnada geceleri sürüyordum gözlerime Kopkoyu bir karanlık oluyordu senli arzularım İçimden,bakışlarımı inceltmen geçiyordu Ama sen hiç oralı olmuyordun
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiir okundukça ve paylaşıldıkça değer bulur…
……………………………………. Saygı ve Selamlar..