Tutulduk rüzgârına sakince
Tutulduk rüzgârına sakince
Elimizde ecdadımızın külleri Yorgun gelir bilmediğin hayat Dizlerinde ağır ökçesi Durulmuş birer birer sevdiklerim Kaderine küs rüzgarların gülü Ortada kalmış sevişmelerim Dudağımda burukluğun törpüsü Zannetme hiç akmayacak zaman Kırışmış yanaklarında olup yaş Bilmez kıymetini insan Kaplamaz içini sakin bir telaş Tutulduk rüzgarına sakince Mazimizde yalanın kalemi Aşk dediğin gurur mu sence Zor eden içimizdeki kaderi… |