ESRAR I SIR
Başrol oyuncusuydum yazılmamış romanda
Ele hayat verdiler düşün ve yaz dediler Yolumu kaybetmiştim yaşam denen ormanda Perdeleri açıp da görmemi istediler Kalbinin ekmeğini yiyormuş tüm insanlar Geleceğin imzası yaşadığımız anlar Görünmez iple bağlı bu dünyadaki canlar Kaderimin ağını ölmemi istediler Sitem ettim yazgıma gülmedi diye bana Bazen akma sen dedim damarımdaki kana Kaçıp gitmek istedim son duraktaki hana Ettiğim tohumları dermemi istediler Boşa kızmışım meğer şu çok zalim feleğe Dikkat etmek gerekir yürekteki dileğe Yaban otun tohumu dönüşmüyor çiçeğe Yereceksem kendimi yermemi istediler |