0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
647
Okunma
bu sabah,
beni uyandıran,
mutluluğun parmaklarıydı.
yavaş yavaş gün ışıyordu.
sokuldu yatağımın başucuna
uzattı ellerini başıma
başladı saçlarımı okşamaya
sacımın teli dolaşırken
parmaklarının arasında
göz kapaklarımın.
canlandığını hissettim.
açtığımda gözlerimi
başucumda gördüm onu.
mutluluğun kendisiydi o
uzun uzun baktı,
gözlerimin içine.
yavaşca uzandı yüzüme
sonra eğilerek
bir buse bıraktı dudaklarıma
karanlığın getirip,
karşıma çıkardığını,
sessizlik alıp götürdü
bitirdi bir düş gibi
hayatıma giren mutluluğu
bu sabah böyle uyandım
çok farklıydı diğer sabahlardan
umut doluydu
sevgi akıyordu gözlerimden
yaşama sımsıkı sarıldım birden
Mutluluğun parmak uçlarında...
...
.
