BU O SABAH'tıbu sabah, beni uyandıran, mutluluğun parmaklarıydı. yavaş yavaş gün ışıyordu. sokuldu yatağımın başucuna uzattı ellerini başıma başladı saçlarımı okşamaya sacımın teli dolaşırken parmaklarının arasında göz kapaklarımın. canlandığını hissettim. açtığımda gözlerimi başucumda gördüm onu. mutluluğun kendisiydi o uzun uzun baktı, gözlerimin içine. yavaşca uzandı yüzüme sonra eğilerek bir buse bıraktı dudaklarıma karanlığın getirip, karşıma çıkardığını, sessizlik alıp götürdü bitirdi bir düş gibi hayatıma giren mutluluğu bu sabah böyle uyandım çok farklıydı diğer sabahlardan umut doluydu sevgi akıyordu gözlerimden yaşama sımsıkı sarıldım birden Mutluluğun parmak uçlarında... ... . |