uzakların içinde yürürken,
hayata dokunmak geldi içimden.
nerden bilecektimki sen olduğunda
kısa sürecek sevmelerim...
yaşamın elinde zamanla barışıkken
özlem sevdanın dilinde hasreti son bulur.
nefes ömrün elinden kayar,
bir duruşluk yaşama ihtilal düşer.
gidenlerin geriye dönmediği
sevmelerdeki acıların bitmediği
gölgelerin çökmediği
mutluluğu aramaya koyuluruz
gece yarıları düşlerimizde....
her aynaya bakışımda küf basar kalbimi,
hep oturup sayarım hüzün denizlerinin
kaç aşk’ı yuttuğunu..
seni bir kez daha yaşamamış sayarım,
bunca zamandır kendimi kandırdığımı anlarım.
senin siluetini gördüğüm son yerde,
tadı olmadan ömrümün umutsuzluğunu gördüm.
bilemiyorum nedendir haziranda yoklar beni
ayrılıklar..
sensizken,senden diye sensizliğide sevemedim.



anladımki benim aşkım,
su üzerine yazılı bir masalmış.....

merhaba arkadaşım bu final varya işte orda kaldım öylece inan bana
çok güzel bir final herşeyi burda anlatmış yüreğin ve noktalamış
haklı söze ne diyeyim bilmiyorum sadece okuyor okuyorum yüreğin
sesini dinliyorum bizler atık suya yazıyoruz sevgimizi batan güneşle birlikte