Çarmıh SancısıŞimdi susuyorum Kirli paslı düşüşler kelimelerimde Kas katı kesilmiş sevincin resmi Hiçbir düş anlatmaya yetmiyor Hiçbir gerçekte kıyısına yanaşmıyor Ağır aksak bir düşünce beynimde Gelip vuran dalgalar aklımı zorluyor Islanmış tereddüdüm, güneş sonrası Bin bir küfürle meydan okuyor Sadece “şimdi susuyorum” çığlıklarım konuşuyor Küçük hesapların derdi değil Arsızca çiğnenmiş umutlarım dilleniyor İbrişimlere bir tığ, örmeli ve düze çekmeli bu ipi Sallandırmak için bekliyor içimin sızlayan yeri Ve herkes görsün diye yalan düşleri Koluna takıp gezdirmeli mi? Hani bir de sarmallık vardır ya kollarında ki Oradan da tutup çarmıha germeli İhanetin sancısı durup yanar bu gerilmeye Kül olduktan sonra bir buhran Ağmaya düşer sarılınca yele, Savrulur hali birden bilinmeyen bir dilime |
SEvgiler ÖZ' den...