GEL
bahr!ı muhitte kayıp yelken olsam
beni yönsüz bırakma yıldızlarla gel ağaçta asılı kuru yaprak olsam dalımdan sen kopar rüzgarlarla gel zehirden ekmek taştan katık soframa dudağında bir dirhem bal ile gel her gece yatarken ettiğim duada beni yalnız bırakma aminlerle gel adımlarken kaldırım taşlarını kış akşamlarında iliklerime sen işle ayazlarla gel ben dünyayı kuşatsam binbir renk çiçek ile sen papatya misali beyazlarla gel yalnızlık yatağımdaki çıplak yosma yalnızlık dilime yapışmış gazel yetti daha fazla yalnız bırakma dağ dağa kavuşmak üzere artık gel sen dilimdeki o eski şarkısın titrek teller ile kemanlarla gel sen bana şairlerden kalan mirassın şiirleri yetim bırakma gel |
gelmedin
topraklara gelesin