Ölürüm anne
Ben aklı uçmakta kalmış yaralı bir kuştum
Göçmenler uçup gitmiş kanadımdan vurulmuştum Oysaki ne hülyalar, ne hayaller kurmuştum Şimdi avcı bulur beni, ölürüm anne. Şu çınarın dalları yuva olurmu bana Şifalı elleriyle yaramı saran olurmu Emelim uçmak, uçmak meziyetim ama Kanadımdan geçmişim de, derdimden ölürüm anne Belki, yarıp gökyüzünü asumana uçardım Başımı bulutlara yaslayıp alemi seyre dalardım Gün batımı gelir yârin penceresine konardım Yâr perdeleri çekmiş, dayanamam, ölürüm anne. Ne intizar ettim kimseye, ne kimsede ah’ım kaldı, Yarınımdan ümidim bitti, dünümde eyvahım kaldı Sevda hamalıydım, yüreğimde gam yükü kaldı Hakkını helal et, çok sürmez, yakındır, ölürüm anne |