NEVİ ŞAHSINA MÜNHASIR
Zan ile bizatihî vâz edip ızdırâbı
Sonra kalkıp felekten niçin yakınıyorsun ? Kendi elinle yıkıp secd’ettiğin mihrâbı Ne yana dönsem diye şaşkın bakınıyorsun Bir cevher ki ayarı yüzbin kıratmış gibi Dörtnal koşup yılmayan yağız bir atmış gibi Küçük dağları sanki şahsın yaratmış gibi Sağa sola acayip tavır takınıyorsun Sürüp tohum ekmeden tarlada ürün bitmez Beden yıpranır ama gönül kocayıp yitmez Ambar lebâleb dolu, elin cebine gitmez Tanrı’nın ihsânını kimden sakınıyorsun Alâmet-i fârika yüzünü herkes tanır Efkâr-ı şâhanenden kör cahiller utanır Hele cüsseni gören kıtlık sebebi sanır Bunca aç insan varken hâlâ tıkınıyorsun (29 ~ 31).08.2011 – Lüleburgaz Zekâi BUDAK |
Efkâr-ı şâhanenden kör cahiller utanır
Hele cüsseni gören kıtlık sebebi sanır
Bunca aç insan varken hâlâ tıkınıyorsun
Tebrik ediyorum. Çok güzeldi şiiriniz.
Saygı ve selamlarımla.