Kimi Yalnızlıklar Tatlıdır
Düşüyorum,
Artık gözlerinden, Göz yaşlarından süzülüyorum, Ve ansızın hissediyorum arkanda boşluğu Çekiyorum, Ellerimi üzerinden, Adeta çekiliyor kırmızı pıhtıcıklar damarlarımdan, Kaskatı kesiliyor moleküllerim, gidiyorum Bırakıyorum bakışlarımızı geriye, Anıt gibi görünürler belki, Baktıkça hatırlansın güzellikler Efkarlansın serçeler, efkarlansın çınarla söğüt diye Geçiyorum şimdi bir yolun ortasından, Arkama dönüp baksam biliyorum oradasın, Uzatsam bakışlarımı, biliyorum değeceksin, ama Ansızın küstüm gibi soluyorum, ellerinde. Artık, Baş başa kaldım kendimle yeniden Yalnızım, Ve aynada beliriyorum gülüşümle Yalnızlığım; Öyle güzel ki geceleri birlikte oturduğumuzda Ve o kadar suskun ki çıldırtacak kadar insanı, Sevgilim diyorum bazen yalnızlığım olur musun? |