UYAN İSTANBUL!Şiirin hikayesini görmek için tıklayın istanbul’da bir sevdiğin varsa
üstüne üstlük bir de İstanbul’u seviyorsan eğer ne kadar uzağa gidersen git ve nasıl bir hızla gene de kurtulamazsın bu şehirle cebelleşmekten rüyalarında Elif Şafak Kavuşmanın hasretiyle yanarken bedenim Şefkatla açılan kolların arasında söndü umutlarım. Sen ,Ben ve İstanbul O kadar bütündük ki Asya ve Avrupa’ya uzanırdı gönül sesimiz. Sabah güneşi selamlarken koca şehri, Nasıl da atardı yüreklerimiz Günün ilk çayını Maltepe’de yudumlardık. Bostancı sahilinde Akşam güneşinin denize kavuşmasını Beklerdik saatlerce. Sonra ver elini Moda,Kadıköy. Kalabalığın arasında Kime baksam sendin. Vapurdan geçerken karşıya seslenirdim: Ey şehirlerin sultanı! Ey rüyalarımın masal şehri! Ey şiirlerimin ilham kaynağı, Ey İstanbul! Ey sevdiğimle sevdiğim şehir! Martılar eşlik ederdi,çığlıklarıyla bize. Eminönü’nde balıkçı tekneleri karşılardı bizi. Galata’da beşikte sallanan çocuklar gibiydik. Yüksek minareler müjdelerdi Aşkımızı gökyüzüne. Ortaköy’de Boğaz’ın ihtişamı Bir başka güzeldi seninle. Beyoğlu’nda sokak çalgıcılarına eşlik edip Çiçek pasajında tamamlardık faslımızı. Şimdi sen yoksun. Caddeler ıssız ve tenha. Martıların kanadı kırık Vapurlardan düdük sesi gelmiyor. Minareler kaybolmuş, Sokak çalgıcıları yok. İstanbul’un boynu bükük; İstanbul ağlıyor. Ey vefasız, Ey yorgun , Ey iki yüzlü şehir! Sen yoksun İstanbul, Yar olmadan,yar olmam sana Ben yare,sen bana hasret Uyan artık, uyan Ey İstanbul! SAKLI ŞAİR |
Öyle çok ki güzellikleri...
Hele bir de aşk Istanbul da başlamışsa...
Yürek daha bir coşar aşkla...
Güzel eserinizi,gönül sesinizi kutlarım...
Selamlar esenlikler...dost şair...