Bayramlık Hüzünler
daha elinden öpmeden
sarmalara ve tatlılara yumulduğumu söyleme sakın kimselere ince bir tebessümle, ayıpladığın çocukluğum geldi kapına anne babamın vereceği harçlığı 1 liradan sayıp aşağı düşmeyeceğine kesin gözüyle baktığım açık artırmalı sevinçlerim çaldı kapını anne kapı çaldığında buyrun babam içeride alışkanlığımı terk edemedim anne o yok, artık olmayacak diyebilecek gücüm yok kim üstlenecek şimdi bu sert bakışları kimin ceketini asacağız askıda asılacak yer çokken bu evin sessizliğini ne kadar kavga etmedim desemde inandıramadığım gözünün içine baka baka yalan söyleyemem sana bu defa üzerimi bayramlık hüzünler kirletti baba elini öpememenin fırtınası koptu hücremde patladı patlayacak sağanak gözlerimde kırıldı kırılacak çocukluğum inceldiği yerden yine evin dört bir yanı seni arayacak büyüttüğün çiçekler sana susayacak seni çalacak telefonlar seni susacak tüm bayramlıklar yeter ki gözün arkada kalmasın oğlun bir daha ki bayramada giyer üzerine büyük gelse dahi bu hüznü.. Orhan AK |