22:01 (Ölüm Çalıyor)Ağlamakla yıkanmıyor ruh Ellerimle sıktığım bedenimden bir türlü çıkmıyor Ömrüm ateşlerde Yeminler var yanan yerimde Sinemin en derininde kıvrılıp yatan yalnızlık duruyor Kokusu farklı tütüyor bu meretin Sen gibi değil keşmekeş sanki İçim almıyor Ama kovmakla da gitmiyor işte Başka bir tat bu dudaklarımdan ismin siliniyor Bana bir şeyler anlat İnanmıyorum artık saat 22:00 yıldızlarına Saydıklarımız da kayıp gitmiş hani İlk doğan söylüyor çok uzaklarda duruyormuş Bir şeyler anlat Sadece olsun işte canım sıkılıyor Gölgelerin içinde yalnız bekliyorum Zaman gülümseyip geçiyor kara boşluğa Bana bir şey anlat dudaklarım sessizleşiyor Akrebi kovalayan yelkovan duruyor Saat 22:01 ölüm çalıyor, Dudaklarım susuyor. Saat 22:01 ölümden çalınıyor. |
saygılarımla.