Ve birden kararır gece;
Şehrin ışıkları seninle yanar
Geldiğinden habersiz
Gidişinle sensiz söner…
Bırak gönül kadehi binbir efkarla dolsun;
Aldırma…
Sitemim değil bu satırlar…
Hadi gülümse…
Bir anlık tebessümüm..
Sana da helal olsun…

Kırk yılı bağlardık
İki lafın belini kırarken
Önümüzde iki fincan tanesi…
Kapanmış falları açmaya yeltenen
Yolun mu göründü de
Habersiz çekip gittin
Bu şehrin ışıklarını söndürüp
Teker teker…
Bırak sabah açan menekşeler
Akşam solsun…
Açılsın yüreğinde kardelenler
Ne demeli bilmem ki…
Sana da helal olsun…

Sitem mi beklenir ince bir sızı gibi
Yüreğine işleyen…
Susmakmıdır en iyisi
Gidenin ardından…
Geri dönsün diye bir iki damla
Gözyaşı mı akıtmalı…
Aman be..
Şimdi sırası mı efkarın
Gecenin bu dem vaktinde…
Sen ki hiç yanyana gelmediğim bir yolsun
Hoşçal…

Sabahçı kahvesinde içtiğim bir yudum çay
Parmaklarımın arasında yanıp giden sigaram
Esen deli rüzgar sen diye diye..
Baktığım her yüzde gördüğüm gözlerin
Ve vefasızlığın resmini çizen
Merhabalar…
Boşver be…
En iyisi
Saplayıp sol yanına sessizliğin hançerini
Kanatmak bu yarayı baştan sona
Bırak bu dört duvar senin hasretinle dolsun
Çantana bir not bıraktım..
Sana da helal olsun…

Bıraktım dün bir çift muhabbet kuşunu
Kafesinden…
Geri döndü birisi
Birisi ardına bile bakmadan uçup gitti
Kanat çırpışların yokluğu sararken
İçimi…
Yağmurdan kaçan serçeler misali
Ben yine bir başına
Ben yine benimleyim…
Yani…
Parmaklarım yine
Ağaran saçlarımı yolsun
Dedim ya
Sana da helal olsun…

“Sensizliğin resmini çiziyorum son tuvalime
Ne dersin…Baştan sona sensizlik dolsun
Unutma emi…Sana da Helal olsun!..”


Ali ALTINLI – 28/08/2011
Saat: 01:28