bir sözcüğü bir ömre sakladıkça bileğimdeki çizgi tırmanaçları inerler ruhumdan ezberlenmiş tınısıyla bir başınalığın yalınayak halleri
uçmak isterken çizgi imgelerinde titriyor ellerim gölgeleri artıran gecenin cesareti delirmiş öyle ki gecenin aynasında kar çatlayan bilgelik nedense yalnızlığın şakaklarında besleniyor ölümlü meyvesi
ama //yapraklarındaki kıpırtı gri pencereler eğilimi taşıyan sanki düğün yüzü ve duvarların kirpikleri ise bakışları
girdabında dönerken karanlığın keşmekesi düşüyor üzerine gecenin beşik kertmesi hey aşk ihmal etme her duygunun yaydığı bir tını vardır şu buruk hengamede
aynalarda izlenirken ömrün çift yazgılı çizgisi yankılı gri boşlukların erdeminde ölümlüler diyarı uyandır içindeki dolunayı
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Ölümlüler diyarı şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Ölümlüler diyarı şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Sevgi ile ölüm sözcükleri neden daha aşina birbirlerine?...Sevmek ölmek mi demek?...Yahutta sevmeyen ölsün...vurgusu ile aşkın bulunmaz hazzının yüreklere mesajı mı?...tebrikler değerli kalem...
hani o dehlizlerden hiç çıkamayan...