Bana birşeyler anlat.
Anlat, göremediğin toprakları...

Yarasa gözlü kalbinde uyuyan,
kıvılcımı kor eden közü anlat.

On delikte asırlarca sıkışıp,
bir gecede deliren gölgeyi anlat.

Sözlerin balçığında boğulup,
sessizliğe gömülen faili meçhulü anlat.

Tavan aralarında geçmiş tozuyla çürüyen,
gün yüzü görmeyen çocukluğunu anlat.

İzine giz sürdüğün gecelerde doğan,
saklı yaralarının sancılı doğumunu anlat.

Ayakkabının altına yapışan,
dönüş yollarını silen silgiyi anlat.

Kör bir dipsizliği dolayıp boynuna,
ruhunu nasıl infaz edişini anlat.

Ve kus artık içini bulandıran kinini!
Mahkum edilen kuytudaki hayallerini anlat.

Zaman ki şahtır, esirgemez tedavisini.
Bana içindeki yetim çocuğu anlat.

Anlat ki bitsin içini kemiren kayıplık.
Bana yalansız esas SENi anlat...



Gülşen Mavi