d ü şbaşın bir sağ ayağa emanet reklam afişleri yanar söner gözlerinde kirpiğin taze bir düşü ç a ğ ı r ı r bilmedik bir omuzdan saçına bulaşırken hasret yer vermediğin yaşlı bir teyzenin sitemi soru olur yağar üzerine aynı gazeteye k a ç bakış sığar şoförün hatırını sormak k a ç yıldan başlar iki yüzlüler n e d e n tek bilet atar ışıklar söner her inen yolcu bir öncekinden daha çok alkış alır başın bir sağ ayağa emanet reklam afişleri yanar söner gözlerinde otobüste uyumanın tadı b a ş k a d ı r İSTİSNA (11 Eylül 2007, Seyir halinde) İstisnalar kaideyi bozar. (önceki şiir: “böbrek taşı”) |
k a ç
bakış sığar
Şiire nefesini üflemişsin. Kıskanıyorum seni ben.. Evet en çok ben! İnsan herşeye şiirler yazabilmeli. Herşeye şiirler yazabildiğinde ve anlam katabildiğinde kendince, işte o zaman şairliğin demini almış demektir. Sen çok doğru bir yolda emin adımlarla koşmaktasın. ayağın tökezlemesin hiç dostum, bu gözler hep şiirlerinde olacak...