İyi geceler Türkiye'm
Bir karanlığa doğru çekilirken yavaş yavaş,
Nefretle doluyor , isyan ediyor yüreğim. Bu kadar insan varken kimsesiz, aç ve açıkta, Rahat duramıyor ne nefsim ne bedenim. Üstündeki elbiseler midir bir insanın değeri? Veya kolundaki burmaların kalınlığı mı? Yoksa sizin müslümanlığınız sadece variyetlilere mi? İnsanlığınız hala var mı? yoksa sadece lugatta mı? İnsanlar açlıktan ölürken ’’bana ne?’’ diyebiliyorsa insan, Bir hayvana verilen değer artık gösterilmiyorsa muhtaca, Bir dizi yıllarca konuşulup aynı gün unutuluyorsa şehit haberleri, Diyecek söz kalmamıştır artık uyuyan insanlara iyi gecelerden başka. |