Düşünce , düşüncelere diz(e)lerim kanıyor
Düştün aklıma bugün...
Çok büyük bir şiddetle, gerçek olamayacak kusursuz bir düş/tün. Düşün! En son birlikte bir düş’ün içinde geçmişe duş aldırmıyormuyduk seninle? Sırf aklansın diye. Şimdi ben de aklıyorum seni... o da yetmiyor beyazlara s’aklıyorum irinlerinden arınasın diye... Beceremiyorum çocuk. Ellerinin kiri beyazları karalıyor. Karartmalı sabahların başka açıklaması da olmuyor zira. Kara/r ; Benim kırık kara kalemime karşılık , Tanrı’nın sana tükenmez kalem hediye etmesi oluyor yine. Ben infaz ormanından kendime kiralık darağacağı seçerken, Sen kendi diktiğin ağacına salıncaklar kuruyorsun. Bir düşsen dizin kanayacak haberin yok, ve bilmelisin ki ; Ben düşersem asılı kalacağım çocuk. Özge Çetin Onyedi.ağustos.İkibinonbir |
ve de çok hoş
kutlarım, sevgi ve saygıyla...