Tanrı mı olmak lazım illâ?Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Duvarlar örülürdü , yıkılmak için. En tepeden düşen bir yaş tanesinin balyoz etkisi yaratması misali. Tanrı ağlardı hep , özgürlük için.
Betil : Ben Tanrı olsam , intihar ederdim ; insanlarla birlikte acı çekmeyi öğrenemediğim için.
Özge : Ben Tanrı olsam , insan misali yaş’lanırdım bir de. Arada yaş farkı yok değildi hani. Ben büyüktüm kabul , zira koca koca dökülürdü göz/yaşlarım. Betil : Ben Tanrı olsam , insanların sahip oldukları merhametten tonlarca taşıyor olurdum ya , insanları yok ederdim ; daha çok acı çekmesinler diye. Özge : Ben Tanrı olsam , Hatalarıma üzülürdüm en çok ! Pamuk prenses masalındaki zehirli elmayı en başta yaratır , Ademin eline tutuştururdum mesela ; Havvayla beraber ölsünler diye. Betil :Ben Tanrı olsam , cenneti yaratmazdım. Çünkü cennetlikler yaratılmamışlardı zaten tarafımdan. Özge : Ben Tanrı olsam , adil olmaya çalışmazdım. Yeterince adi’ydi insanoğlu , ne gereği vardı ki? Betil : Ben Tanrı olsam , çok korkardım. Bakamazdım Dünya’ya , insanlarıma. Gazabımdan korkup , merhametime sığınan insanlığı görmekten , sonra da kendimden nefret etmekten korkardım. Özge : Ben Tanrı olsam , karanlıktan korkardım en çok. Kararmış dünyalarına baktıkça insanların. Betil : Ben Tanrı olsam , yalnızlıktan korkmaktan korkardım bir gün. Yanlızlık korkusunun beni yiyip bitirmesinden de korkardım. Özge : Ben Tanrıysam; zaten yalnızdım , tek değilmiydim ki evrende? ’Ve o yüzden yalnızlık bana mahsustu’ Betil : Yalnızsan , tamamlanmamışsındır. Yalnızsan , bir Tanrı bile olsan , hiçten farksızsındır. Özge : Tanrıysan şiir yazamazsın , hata yapamayansındır. ’O yüzden düşündümde... Ben Tanrı Olsam ; olmazdım.’ Dokuz/Dokuz/İkiBinOnBir Özge Çetin & Betil Baş (Şiirlerime şiirleriyle eşlik eden koca yürekli arkadaşıma teşekkürlerimle) |