Hayalsiz Şair
Sis dağılıyor
Gölgeler meydanda artık Tekliği yırttım sayfalardan Hayatın iki yüzüne de gülümsüyorum Ufuklar merhaba uzaklığınca yakın Her defasında yıldızlar serpiliyor sere serpe Okyanus gözlerine seriyorum gece saçlarını Dudaklarımın aşka mührünü kırıyorum Baharlar dolaşıyor ruhumda Kelebek hafifliğini yakaladım İçim bir hoş Seviyorum diyorum Seviyorum Elinden tutuşum yüreğimi tutmak gibi Dünü unutmak Yarını unutmak gibi Kâinat benim artık Dokunduğum her şey değişken güzelliğe Ben vurgun Bazen mavi, bazen yeşil, bazen kömür gözlerine Hayal bu ya sınırları kaldırıyorum beynimden Olmazlar siliniyor her tebessümde Olurlar gül açıyor tastamam Çok görmeyin dostlar ben şairim Hayalsiz yaşayamam Kavrukluğum içimdedir dışıma inat Sönmez yangınlarla boğuşmak kaderim Bitmez bir şarkıdır ruhumda hüzün Aslında hep gözyaşı saklıdır ardında İnanılmaz, devamlı gülümseyen bu yüzün Hülyalarıma sığınırım gözleri açık Kapanınca bilirim gelir rüyalarım Bir tek o zaman susarım, gönlümde ağlamam Çok görmeyin dostlar ben şairim Dedim ya Ben hayalsiz yaşayamam |