ADI SEN SEVDAMIN KADIN…Bir yudum aşk sürdün dudaklarıma Bir yudum sensizlikti yuttuğum, zehir zemberek hayatın kuytularında Kimliksizdi yaşam benim için Ve sen düştün bir gece usuma, baktım şöyle bir fotoğraflarına Aşka susamışlığıma davetti sanki Öylesine davetkârdı ki duruşun Öylesine susuz. Ve öylesine hasretti dudakların sevilmeye hele o beyaz gerdanın.! Yıllanmış şarap tadında idin be kadın… O an seni içmek geldi içimden İçip kendimden geçmek istiyordum Ne çok ta susuzmuşum oysa şarap tadına, Susuzluğum şarap tadına değildi Sana imiş be kadın.!!! Bir fal ile başladı senli ömrün güncesi Sanki yokmuşçasına yaşamışım senden öncesi Üç asırlık bir ölüm orucu idi bende yaşam Yaşamaksa yaşıyormuşum soluksuz, nefessiz En önemlisi de sensiz… Papatya falımı idi ne idi baktığın bilmiyorum ama Farkında olmadan çat kapı girdin apansız dünyama. Sol yanımın sancısı oluşunu anımsıyorum dün gibi taze Gönül bu ya seni içiyorum her gece Ne anason kokulu rakımdın ne kıytırık bir şarap Ne de sensiz geçen yıllarıma meze. Sende dönmekte idi başım sende olmuştum sarhoş Aşk bu ya; Bakar mı idi kara/kaşına, kara kışına, boranına rüzgârına Âdemi cennetten eden de sen değil mi idin be kadın… Ve bir gün; Beni sudum sana bir serçenin susuzluğunda İşte o an öylesine içtik ki aşkı Sen kadın, susuz çöller kadar yangındın benim kadar aşka Okyanuslar gibi aktık yaktık bütün gemileri Bir düş başlattık… Ben adı mavi düşüm dedim. Sen ne dedin bilmiyorum ama ben mavimi çok seviyorum… Şimdi; Yeni bir düş başlattım yokluğunda, seni çok özlüyorum Afyon yutmuş sensizliğimin kuytusunda seni içiyorum her gece… VE SEN KADIN; BİR BİLSEN SENİ NE ÇOK SEVİYORUM. SEN KADIN.!!! BEN SENSİZLİĞİMDE ÖLÜYORUM…….. İbrahim ALTIKULAÇ “Senin uğruna” |
BİR BİLSEN SENİ NE ÇOK SEVİYORUM.
SEN KADIN.!!!
BEN SENSİZLİĞİMDE ÖLÜYORUM……..
Üstadım tatilden yeni döndüm ve güzel bir şiirinle karşılaştım kutlar saygılar sunarım..