Hayır hayır yalnızlık değil ilacım.
Yalnız kalıp gözlerimi kapamalı,
Onca aç insan; gördüğüm bu resmi
Bir film sahnesinden arakladıklarını düşünmeli!

Evet kendimi kapamalıyım,
Değilse tankların yıktığı bir şehri görürde
O insanların yerine kendimi koyarsam
Nasıl uyurum ben.
Evet kendimi soyutlamalı
Bir mağaraya çıkmalı şimdi
Değilse çıldırır insan
Hatta insan olduğundan bile utanır her an.

Evet aç kalıyoruz
Yetmedi birde yalnız kalalım kendi başımıza
Olmadı bir kaya kovuğu bulalım.
Hiç gerek yok
Bu gözle, bu kulakla
Dahası anlamaz ağlamaz bu gönülle
Her zaman itikaf halindeyiz!

Kendi yüreğinin dehlizlerinde gezin
Nasılsa orda vicdanınla karşılaşmana sebep yok
Nasılsa okudun bitti kitabın, hatmin
Kur’anın emrettiğini yapmak değil muradın.
Sadece okumak dışından
"Hayatı oku" emri mi?
Yok oraya daha gelmedik.
Olur mu hoca
İlk önce oku değil miydi?
Ha anladım
Sen daha Hıra’ya yeni vardın.

(Ağustos 2011 İstanbul)