Panzehir
Yapayalnız olduğunu gömüldüğünde değil,
sevildiğini sandığı zamanlarda anlayan, Kırkı çıkmamış bir ölü hüznünün, korsan omuzlardaki tabutunu dualarla kanatıp, umutlarını kemiren bir böcek açlığında Hiçbir yakarışın işe yaramadığı bir korkuda Ve bir sela sesinde merhametlerine inandığın merhametsizlerin, işlediğin günahlarda bile kendilerine sevap aradıkları halde Yine de onlar benim dostum diyen o aptal yüreğin, Kimbilir daha kaç acıyı tatmaya gebe... belki bir bakarsın Toprağa kavuşmanın heyecanıyla, bulutların arasından doğan bir yağmur damlası Gözyaşlarınla yarışır. Ama sende bu aşk sende bu sevgi sende bu gözlerinin içindeki okyanuslarda dans eden aşk yunusları olduktan sonra, Değil gözlerinle, yüreğinle ağlasan da Merhametinin çaresizliği hep topraklara karışır. Yolu hasretle kesilmiş sevdalar Başka feryatların sızısıyla incecik bir rüzgar olup Fırtınaya bilense de yeniden Bilirim, üşütmez seni o cesaretin Zaten sen mantığına meydan okuduğundan beri, Şeytan pazarında sattılar yüreklerini. Şimdi dostlarının panzehiri yüreğinle gölgesine yaslanacağın bir ağaç bul Ve hep düşlediğin o yeşil dünyanın hayalini kur... |
harikaydı her satırı...
sevgiyle kalın....