çok üzgünüm gülüm
keşke kader denilen yazgıyı ben yazabilseydim
ölümü senden alıp kendime giydirebilseydim bir kefen gibi
gözlerinden dökülen her damla yaş için tekrar tekrar can verebilseydim
çok çok üzgünüm gülüm
tanrıya ağlayışlarım , yalvarışlarım beyhude biliyorum
yinede her an senin yerine ölmeyi diliyorum tanrıdan
yeterki sen bir nefes ol sen yaşa diye
şimdi öylesine derin bir acı var’ki yüreğimde
tarifi imkansız ...
kelimeler düğümleniyor boğazımda dudaklarım sus pus oluyor
döktüğüm göz yaşları boşa
yalvarıyorum , yalvarıyorum ne olur sen ölme
bırak hatalarımla seni yalnız bırakışlarımla ben ödeyeyim bedelini bu aşk’ın
insan hala sevdiğini bile bile acı çekmez’mi
duymadım saysam sözlerini
tanımadım bilsem seni
yinede yanıyor içim sen gençliğimsin
sen ölmeyi dilediğim her gecemsim
ne olur sen ölme gülüm...

FIRAT KIRAY