Çaresiz
Çaresiz gözlerle baktım yüzüne
uzun uzun inkar edemedim seni öyle çok özlediğimi kalbim ağladı için için dudaklarım sustu yutkundum haykırışlarımı sessiz isyanlarımı keşkeler hiç olmasın diye istedim ama nafile dönüşü yoktu yaşananların pişmanlıkların ne sen eskisi gibiydin ne’de ben sadece buz dağları ve fırtınalar vardı mazide kalan aşkımıza dair güneş hiç doğmuyor üstüme karanlıkların esiriyim unutmadığım ve unutamadığım seninle... FIRAT KIRAY |