gerçeküstü bir yalnızlıkla bir uzun odada
bildiğim bütün şarkıları geri çevirerek yazıyorum bunları
bir çeşit tümevarım sözcükten kalbe
bir çeşit illüzyon
ağaçları silkeledikçe yapraklardan yükselen yüzün
ve bir çeşit zorunluluk bu
kanıma batıp çıkmış bir divit ucuyla yakından alakalı ismin
camla ve şamdanla alakalı
aklımı işgal ediyorsun böylece
nasıl yapıyorsun bilmiyorum ama eşyadasın
duvarlarda
kusurlu yanlarımı örtüyorsun ben üzerimi açtıkça
annem de yapardı bunu bazı şubat akşamlarında
bir türlü bulamıyorum kendimi
yapma

bir uzun zamandır alkol akıtıyorum aklıma bu yüzden
saçlarına dalga yapıyorum ellerimle
sen yanımdasın gibi yaşıyorum ben aslında gerçeküstü
yağmuraltı bir yalnızlıkta kurban eti toplarken
ismini vermek istemediğim bazı tanrılara

düş kurma ustası iki kişiyiz böylece
aynı renge aynı hızla bakan bir yanımız var
sen cin boşaltıyorsun gecenin içine
ben koridora yapışmış sessizlikle uğraşıyorum
iterek akıtılan bir şelaleden dökülüyor dudakların birden
kim yapıyor bunu
kim oynuyor imgelerimle aniden?