’Şimdi öyle uzak ki geldiğim yollar
Yanlış bir öyküdeyim, beni yeniden yaz.’’
d.s.sakinleri

gitmem gerek bu şehirden, öylece
uzak mevsimlere açılan denizciler gibi
ufukta üç beş renk, güvertede rüzgar
aklımda mor bir fahişe anılar hatırladıkça ırzına geçtiğim
hiçbir şey bırakmadan ardımda, gitmem gerek
bir selam bile köpeğime ne de bir bakış birine
ve almadan hiçbir şeyi, öyle gitmeli bu şehirden
yüzüm gözüm meridyen kesiği

bir resme bakıyorum aslında ben, dalmışım
gökyüzüne bırakmışım seni penceremden
yağından mum yapmışım gecenin, yakmışım
solgun bir lambadan ibaret değilmiş yalnızlık
çatlarmış benlik
azalırmış insan kirli kağıttan bir aynada
gidesi tutarmış uzaklara
çok uzaklara...

bir ressam hüneriyle yaşadım oysa