Güç senin değildir

Ey adalet,
bir bakışla yine sırtını döndün bize!
Olsa ne yazar bu zindanda kağıt ve kalem
ya da bin ordu kadar arkadaşın?
Dayanmak zorunda herkes:
iyisini unutuluşa bir tekmeyle yollarsın.


Ey adalet! Niçin nefret edersin adil bir karardan?

İyiliğe karşı savaşan hırsızları ve haydutları seversin hep.

Ey adalet, bütün insanların hatalarını toplasak da
senin hatalarından daha fazla değildir.

Bir tokmak vuruşla her şeyi değiştirirsin,
sonra eziliriz bizler akıntısında tokmağın.

Ey adalet! Adam gibi adam senin gözünde aptaldır,
akılı kişi ise yararsız bir parçadır.
Hile ve hurda na rağmen bütün diller böyle söyler.
Fakat duyarım yanıt verdiğini:
“Öyle köpek gibi havlayıp durma ey ihtiyar it!
Ben adalet olduğumdan bu yana görmedim
Frik gibi yalan söyleyenini!”

Ey adalet! Vurdun bana silleni,
adaletsizce yargıladın beni.
Fakat hatırla şunu: Güç senin değildir,
yalnızca Tanrı’nındır...