ARISIN SEN HÜNKÂRIM
( HACI BEKTAŞİ VELİ )
Hâlâ kokun üstümde, Horasan gülü gibi Arısın sen hünkârım, geldim arıt gönlümü Yaradanın aşkına! Dün doğmuş kul’u gibi Arısın sen hünkârım, geldim arıt gönlümü —Işığında pervane, adamışım ömrümü Aydınlık yüreklerde kuruludur otağın Yesivi’nin yolunda, halk erisin o çağın Dört kıta’ya ün salan yiğit dolu ocağın Pirisin sen hünkârım, geldim avut gönlümü —Işığında pervane, adamışım ömrümü Hak aşkına kul ile yorulmadan yürüdün Nefesini yok sayıp ayağını sürüdün Yaradandan ötürü cümlesini bürüdün Durusun sen hünkârım, geldim durult gönlümü —Işığında pervane, adamışım ömrümü Öğretinle öğrendim gazabını günahın Korkarım geç kalmaktan peşindeyim eyvahın Biliyorum, pak kulu sizleriniz Allah’ın Dirisin sen hünkârım, geldim dirilt gönlümü —Işığında pervane, adamışım ömrümü Haram bana eşiğin, hâkim değilsem el’e Taş kesilsin döşeğim, hâkim değilsem bel’e Ya ben nasıl şairim, hâkim değilsem dil’e Yerisin sen hünkârım, geldim ışıt gönlümü —Işığında pervane, adamışım ömrümü Cemil YILDIZ 29.03.2011 |
Muhteşem bir şiir ve seslenişti. Kutluyorum kaleminizi ve saygılar yüreğinize