TÜRBÜLANS
bir öfke konar geceme
uykuya siyah bant çeker gözlerim yayılır gecenin sessizliğine dişlerimin senfonisiz gıcırtısı gözlerime matiz bakışlar düşer kelimelerim se zil zurna.. delhizi ni yaşar o an saatler gökyüzüyle burun buruna balık istifidir artık izmaritler dolar kültablası tıka basa birbirine geçmiş duman halkalar yakalanır gecede türbülansa ................................................... gece çeker içine......... gündüz çok çok uzaktır beyaz kirlenmiştir artık ruh şimdi simsiyahtır........................... ADEM ÖNAL |