meçhulde yorgun bir beden
acı bir aşkın derin izleri
nerden baksan yaş kırk kırkbeş gibi
isyan çatlakları dudağında
parmaklarında tütün lekesi

başı öne eğik ve hiç bitmetmeyen cigarasıyla
geceye duman soluyor
siyah bir gömlek üstünde
yakaları kül grisi

sokak lambasına dayamış sırtını
yanında gazeteye sarılı birası
ve hiç bitmeyen maltepe cigarası
küsmüş her şeye kaldırmıyor hiç başını

içinde saklamış her ne varsa
bilinenler varsayım kulaktan dolma
ama bi gerçek savurmuş buralara
bazen kaybolur üç beş gün gelmez
geldiğinide kimseler görmez

zararı yok kimseye
tek bir kelimesi duyulmamış
dilsiz diyen oldu deli diyen oldu
her kes bişeler söylüyordu

ama kimse hiç bişe bilmiyor
bir gece baktım kör lambanın altında bişe okuyor
anladım onun bilgili olduğunu
bir acı geçmişle ilgili olduğunu

konuşmak istedim onunla
anlatmasın istedim neler olduğunu
kaldırdı başını baktı yüzüme
öylece baktı tekrar kapandı önüne
düşmedi yaftasından bir ses

ertesi gün baktım yerinde yok
gelir dedim bekledim
mutlaka geliyordu
gelmedi gün üç oldu beş oldu gelmedi
geldiği gibi gitti sessiz ve gizemli bir meçhule