hiç bana yar olmaya geldin mi?
Dedim..

düştüm
göğsümün ceplerinden
kuşkulu sancılar dağıldı, dağıldım…


gardını almasaydı hayat yenilmeyecektim
şu kuşkulu sandalı, hangi denizde yüzdürsem
sakince batıyor üstelik küstahça


Çocukların ellerine kuşkuları doldurup
sen mi yolladın sokaklarıma
aşk’ın yol haklarına…

yüzümde yüzüm yok
imkansız bir his sarmalıyor hüznümü
gözlerimde bağırsaklarını dişleriyle çiğneyen yabani
şu mai denizin martıları hadi sizde alın nasibi artık halimden


bir şarkı salınıyor şavkım da
çarkıma çekip açıta, açıta bütün ritimleri
martılara atıyorum bunları da alın selsimden

söylesene göğsümün hangi cebinde saklanıp sancıyordun ruhumu
şaibesi yakalığımda dağınık eski yontular gibi, hangi anın sahibesiydin

öyle bir vakit ki elleri kaçamak, suçüstü yakalanmış şu sevdiğim
aklımın füsunları çare zan, imbiğinden kayıp düşen aşk üryan ı şah’a zan

boylu boyunca uzandı zihnimden kelimeler, gezindi dürttü hafiften
sinsice gülümsedi, sevişelim seninle dedi zihnindeki kelimelere
eski bir daktilo için kavgalı pazarlık ediyor ruhum, akıtmak için seni

kendini unutana kadar hiç tutar
bulduğunda kendini, yokluğuyla dem tutar

dudağımın damaklarını açan sözcükler
işportacılar gibi kelime satıyor ruhuma
üşüyen uykularımın üstünü örtme artık
aşk kılıklı sığınmacılarını serme rüyalarıma

şimdi olmaz salınmasın hiçbir mısra ikrarında
az kuyulara sermişken,yankılı bir sorgu terhini

şimdi olmaz gelemem sana, yalan soluyor ur yüzün
pusu sardım sevgime görmüyor kimse, sus kimseye söyleme

bakındım…

sahiden gidiyor yokluğun aşk tokluğum
çarende bir gece üşümüşlüğüm
meftun saatlerde susmuşluğum

durdum,soruyorum
hiç bana yar olmaya geldin mi ?