Akıl Haremi
Hüzünlü bakmamıştı hiç bu kadar.
‘’Çok yalnızım’’ dedi, gözleri yaşlarla dolu. -‘’Öp beni’’ Yaklaştım ve usulca değdirdim dudaklarımı. Soğukluk beni kendime getirdi, gözlerimi açtım birden, bendim aynada ki. Yansımamla öpüşebilecek derece kendini beğenmiş ve bencildim. Zavallı, masum ve yalnız olduğum halde... Poyraz B. Gök |