GECE VE YALNIZLIK
Gecenin büyüleyici, içten sessizliği
serpiliyor dört bir tarafıma, körüklüyor yalnızlığımı bir defa daha gömülüyorum, benziyorum bir mezar taşına öyle soğuk öyle imkansız yaşamaya… kader mi gizliyor mutluluğu benden sakınıyor mu bir aşkı yüreğimden sevmelere sevilmelere öyle uzağım ki ben. kararmış gök kubbenin altında yalnızlığımı yudumluyorum her anımda sarhoş oluyorum, başım dönüyor eğer rüzgar bana biraz dokunursa yıldızların şavkı vuruyor gözlerime aklıma geliyor güzel bir beste; “gökyüzünde yalnız gezen yıldızlar yer yüzünde sizin kadar yalnızım…” gecenin perdeleri içinde avutulmamış bir çocuk beliriyor içimde sarmalanmamış sahici kollarda bir kere… çıkamadığım yalnızlık girdabında boğulmaya meyilliyim ben belki de… ( Dilek KARSLIOĞLU ) |
Yalancı baharların yağmurlarına küsüp ağladım mı bilmiyorum
En sevdiğim kuş kanatsızdı çünkü
Bir masal ülkesinde yeşil sandukalı ölümler bıraktım dağlara
Soylu kavgaların akabinde
gece ihanetin üstünü örtmez..."
yüreğinize sağlık...