Sen gideceksin…
Dayanmalısın
Ölümün eşiğine geldin mi bitecek her şey Sabret az kaldı kasırgaya Yutacak tüm kederlerini Sen gideceksin ruhuna can gelecek Yutkunarak söyleyemediklerini Bir çırpıda söyleyip atacaksın Hüznün kine dönüştü Temizlenecek ve öyle gömüleceksin Geride senden hiçbir şey kalmayacak Sadece duvarda asılı kalan çığlıkların… Yokluğun varlığına benzeyecek Bir gaddarın avucundaki kelebek gibi Ay ışığını fazla beklemeyeceksin Sona varacak her şey… bitecek… Koyacaklar senide bir karış toprağa Onlar koşuştururken sen öyle kalacaksın Farkına varmayanlar senden bahsedecek Sen gideceksin mezarına medya konacak Değerin adi bir haber kadar… Bakarken yumrukların tadına kimse yoktu Sen kasırgayla uçtuğunda odak noktası olacaksın Bilirsin böyledir kanun Çözüm gelmez kurban verilmeden… Sen gideceksin biri seni yazacak Çöküntülerinden tozları alıp kağıtlara bırakacak Sen yazılacaksın unutulmuşluğun yazılacak Sen gideceksin her şey sessizliğe gömülecek… Oğuz Ertürk |