Şiir`siz SairAs dedi asabildigince özgürsün Kapat hayata pencerelerini gozlerinin Kirpik kirpik perdelerini as En karasindan kapla odayi girmesin yarin Sabahlara kus dunleri unut Kes umutlarini yarinlardan yuregim Tum seslere kapa kulaklarini Beyninde calan davulari sustur Neyzenler sussun donmesin semazenler Isliklarini as bu gece duvara cercevesiz Yirt en kral resimlerini tabiattan yana Sirtlan catisiz evini omuzlarin acisin Yansin canin yanabildigince kor alevlerde Palyacolarin burunlarini kopar kustur hayata Donme dolaplar donmesin beynin misali Goz bebeklerinde kir tum zincirlerini Hayat`a dair ne varsa acidan yana katik yap Mutlulugu kov izbe sokaklarina ugramasin Bam teline dokun hayatin hayat kiskansin Kilitsiz prangalar bagla ayaklarina denize kos durma At atabildigince en uzaga ve en dibine in kor maviliklerin Yosun degsin saclarina suru suru kacsin baliklar senden Alabildigince nefes al tuz demlensin cigerlerinde Hic kimildamadan bas assagi ilerle ki dibe batasin Sen anca lacivertlerinde derin nefes alirsin Sen kalemsiz , siirsiz sair olarak kalacaksin bu siiri kendime yazdim siirsiz sair olan benim. Gezgin_Sair 12.05.2010 18.45 |
sevgilerimle...