KARA PRANGALARIMIN KARANLIĞINDAYIMŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Almanya’nın Münih kentinde bulunan Dahao ölüm kampını dolaştıktan sonra gördüğüm manzara karşısında çok kötü etkilendim dönüşte bu şiiri kaleme aldım
Prangalarımın ağırlığıyla gece karanlığında Üç adımlık hücremdeyim Yargısız infazlardayım, isyanlardayım, karanlıklardayım Kara prangalarımın karanlığındayım Bitiktir arzularım, yitiktir umutlarım Bileğimin pranga kesiklerindeyim Acılardır isyanım Kesattır zamana saatlerim zamansız Zaman vuslattadır ışığa yarasa sessizliğinde Göz kırpar sessiz çığlıklar Vururken kanat perdeleriyle yarasalar hücre tavanına Islatır soğuk damlalar zemheri soğukluğuyla kuru tenimi Gönderir en umutsuz anımda güneş umut ışıklarını Tavan çatlağından ayaz anlarıma Olsa da cılız ve titrek Heyecanlanır fersiz göz bebeklerim umutla ışığa Ayaklanır özlemim yaşama tüm dinginliğiyle Heyhat bağlıdır esaretle zincirlere tüm bedenim Titrer umutsuzluktan ölüme mahkum yüreğim Çarparken nemli hücre duvarlarına Kara prangalarım tüm karalığıyla Damarlarımdan fışkıran amansız kanamalarım Getirir galeyana hücre dostlarımı Yırtar karanlıkları çığlık çığlığa Başım üstünde uçuşan yarasalar Kan kokusuyla Kopar sessiz bir vaveyla Şaklatırken tokadı yüzüme yaklaşan ölüm Prangalarımın ağırlığıyla zifir gecelerde Üç adımlık hücremdeyim Umutsuzum, yakarışsızım, güneşsizim, dibe vuruşlardayım Kara prangalarımın karanlığındayım Bitiktir direnişim Sallarken kuyruğunu iştahla hücre leşçilerim Zirvededir umutsuzluklarım Oynatırken kan kokusuyla burnunu Fırlar yerinden gözleri dalarken tenime Bırakır tüm beyinsizliğiyle mahrum Yarsa çığlıklarından kulaklarımı Kıvranırım acıyla kör ve sağır kuyularda; sağırca ve körce İner çoktan mideye iştahla kanla karışık Kulak, burun ya da geriye kalan kuru yanak Keyiflidir, karnı toktur açlığıma inat Yol alır başka bir hücreye karanlık dehlizlerde Gri kürküne bulaşan kanımla Üç adımlık hücremdeyim Artık yaralıyım, yarımım, kör ve sağırım Gelmiştir özgürlük zamanı Çalışmanın sonu ÖZGÜRLÜK OLACAKTI YA Bu umutla son kez Soluklanır yarım yamalak ciğerlerim MAVİ GAZLA Çırpınır ruhum son umutla ÖLÜMÜN SOĞUKLUĞUYLA TANIŞIRKEN Ellerim yapış yapış duvarlarda TIRMANIRKEN VE... VE... Geriye kalan KEMİKLERİMDİR FIRINLARDA OD İLE TUTUŞAN UNUTULMASIN !!! UTANILSIN !!! < İNSAN >LIK ARINMAZ UTANCINDAN BİLEŞENLERİMDEN ELDE EDİLEN A* R * I * N * M * A * T * İ * K * L * E Birsen İNAL 28.KASIM.2010 *Şiirimi, ölüm kamplarında, gaz odalarında öldürülen, sonra da fırınlarda yakılıp sabun yapılan ve ülkemde zindanlarda hayatlarını kaybeden tüm ___İNSAN___ların anısı için yazdım |
Üç adımlık hücremdeyim
Yargısız infazlardayım, isyanlardayım, karanlıklardayım
Kara prangalarımın karanlığındayım
Bitiktir arzularım, yitiktir umutlarım
Bileğimin pranga kesiklerindeyim
Acılardır isyanım
Kesattır zamana saatlerim zamansız
Zaman vuslattadır ışığa yarasa sessizliğinde
Göz kırpar sessiz çığlıklar
Vururken kanat perdeleriyle yarasalar hücre tavanına
Islatır soğuk damlalar zemheri soğukluğuyla kuru tenimi
Gönderir en umutsuz anımda güneş umut ışıklarını
Tavan çatlağından ayaz anlarıma
Olsa da cılız ve titrek
Heyecanlanır fersiz göz bebeklerim umutla ışığa
Ayaklanır özlemim yaşama tüm dinginliğiyle
Heyhat bağlıdır esaretle zincirlere tüm bedenim
Titrer umutsuzluktan ölüme mahkum yüreğim
Çarparken nemli hücre duvarlarına
Kara prangalarım tüm karalığıyla
Damarlarımdan fışkıran amansız kanamalarım
Getirir galeyana hücre dostlarımı
Yırtar karanlıkları çığlık çığlığa
Başım üstünde uçuşan yarasalar
Kan kokusuyla
Kopar sessiz bir vaveyla
Şaklatırken tokadı yüzüme yaklaşan ölüm
Prangalarımın ağırlığıyla zifir gecelerde
Üç adımlık hücremdeyim
Umutsuzum, yakarışsızım, güneşsizim, dibe vuruşlardayım
Kara prangalarımın karanlığındayım
Bitiktir direnişim
Sallarken kuyruğunu iştahla hücre leşçilerim
Zirvededir umutsuzluklarım
Oynatırken kan kokusuyla burnunu
Fırlar yerinden gözleri dalarken tenime
Bırakır tüm beyinsizliğiyle mahrum
Yarsa çığlıklarından kulaklarımı
Kıvranırım acıyla kör ve sağır kuyularda; sağırca ve körce
İner çoktan mideye iştahla kanla karışık
Kulak, burun ya da geriye kalan kuru yanak
Keyiflidir, karnı toktur açlığıma inat
Yol alır başka bir hücreye karanlık dehlizlerde
Gri kürküne bulaşan kanımla
Üç adımlık hücremdeyim
Artık yaralıyım, yarımım, kör ve sağırım
Gelmiştir özgürlük zamanı
Çalışmanın sonu ÖZGÜRLÜK OLACAKTI YA
Bu umutla son kez
Soluklanır yarım yamalak ciğerlerim MAVİ GAZLA
Çırpınır ruhum son umutla ÖLÜMÜN SOĞUKLUĞUYLA TANIŞIRKEN
Ellerim yapış yapış duvarlarda TIRMANIRKEN
VE...
VE...
Geriye kalan KEMİKLERİMDİR FIRINLARDA
OD İLE TUTUŞAN
UNUTULMASIN !!! UTANILSIN !!!
< İNSAN >LIK ARINMAZ UTANCINDAN
BİLEŞENLERİMDEN ELDE EDİLEN A* R * I * N * M * A * T * İ * K * L * E
Birsen İNAL 28.KASIM.2010
Oldukça enteresan dizelerdi, sanki şikayetname gibi şiirinizi kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.