UHREVİ BESTEVakit geceyi basıyorken poyraz misali yüreğine, Kaldıramazken başını, ‘yarın’ denilen kelime Sen, ey sen! Umutlar diziyordun boncuk boncuk bileklerine. Saçlarını tarıyordun hayallerinin, Sen ey Eylül bakışlı! Kamçılanırken isyanlar zifiri yüreklerde, Bahar dileniyordun Rabbine. Beyaz duvaklı yarınların hasretiyle demleniyorken denizlerin, dalgaları kucaklıyorken bir seher vaktinde, güneş kokuyordu tan renginde sözlerin. Sen, ey sen! Söyle hangi kapıyı açtın gönlünde? Dolunayı sığdırırken uhrevi bestelerine, şahadeti alnına sürüp ağladın, gözyaşlarınla yıkanan seccadende. Meşalelerle aydınlattığın kaderine, Sen, iman denilen beyaz bir atı bağladın. VİSAL RÜZGARI |
güzeldi şiir
sevgimle efendim.