HAİN İSTANBUL
Kaç kere denedim olmadı sensiz.
Ömür bu dedim hep ağladım sessiz. Küçüktü gözlerin gülüyor mu bensiz? Aldı gitti seni, elimden bu hain İstanbul ! Taşı toprağı altından da olsa Gönlüm küsmüş gülmez bir daha Dost, düşman güler oldu halıma Aldı gitti seni, elimden bu hain İstanbul ! Gurbet ellerde ayrı düştük seninle Geçmiş günler geliyor gözümün önüne Yapamıyorum yarim sensiz bu ellerde Aldı gitti seni, elimden bu hain İstanbul ! Emre’m durmaz oldu akar yaşım Bu yaşta çektiğim, bu mudur hakkım? Gülmez yüzüm olmaz sensiz aşım Aldı gitti seni, elimden bu hain İstanbul ! |