Seni Nasıl da Çok Sevmiştim
Kara bir tül gibi
Çökünce karanlık şehrin üstüne sesler solarken yavaş yavaş Ben seni düşünürüm hüzünlerimle Seni nasıl da çok sevmiştim Nasıl adamıştım kendimi o güzel kömür gözlerine Hiçe sayarak sen beni ; sevgimi hiçe sayarak Kalbime ok misali bırakırken sözlerini Ben sana adamışken ruhumu Erittin yok ettin sen beni Artık bir tutam damlayım ben Tüm seven şairlerin kalplerinden dökülen;......... satırlarına tek tek umitsizlikler işlenerek Kara bir tül gibi Çökünce karanlık şehrin üztüne sesler solarken yavaş yavaş Ben seni düşünürüm hüzünlerimle Seni nasıl da çok sevmiştim |