gülüşün!
Kavgamı sevdalar için dağlara emanet ettim
Serseri yüreğim karargah kurdu gecelerin sırtında Karacaoğlan şöyle dursun yunus idim fıtratında gecenin Dem vurdum nice öteler diyarına gün yüzüne karşı ... Ve gülüşün… Ve gülüşünle bir düştüm en elim hastalığa, Ve en onulmaza salıverirken gönlümü… Çoğu zaman, taşırdı yüreğimi; İklimlerden, hikmetten, kavgadan, cezveden öteye!... m.d. |