KARDEŞÇE YAŞAMAK
Son şiirim birisi tarafından okunmuş
Bilmem hangi niyetle gelip sayfamı açmış Sanırım yazdıklarım ona biraz dokunmuş Nerden bildin? Derseniz, bir puan verip kaçmış Kardeşim derdin varsa yazsaydın açık açık Konuşurduk sonuçta ben adam yemiyorum Ne kaba birisiyim ne deliyim ne kaçık Hiç kimseye hakâret içre söz demiyorum Elbet çıkar arada tartıştığımız konu Bu demek değildir ki ebedî savaş açmak Kavga dövüşle biter diye bir şey yok sonu Ama hiç etik değil arkadan vurup kaçmak Medenî bir şekilde tartışmak değil ayıp Her sorun konuşarak bir sonuca bağlanır Karşındakini küçük görmeden insan sayıp Ön yargılı olmazsan finâl güzel bağlanır Bu belki de şiirin en enteresan yanı Bazen hiciv yazılır, havada uçar taşlar Kuralına uyarsan dökmez başlardan kanı Genellikle sonuçta sağlam dostluklar başlar Ama biraz tutmalı dil denen o küreği Hakâretten, küfürden dâim uzak durmalı Temizlemeli önce nefret dolu yüreği O yürek kinle değil, sevgi ile vurmalı Nâfile kavgaları ancak böyle aşarız Şu güzelim defterde kardeş gibi yaşarız. . |