MAHPUSŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Tatilden dönünce her ne kadar evimi çok özlemişte olsam
birden ev bir mahpus gibi geldi bir an. mahpustaki bir insanın yerine koyarak kendimi bu şiiri kaleme aldım biraz önce. sevgi ve selamlarımla
Kader denilen ipi bulaştığı yerinden
Kesip de tekrar taksam bu yumak çözülür mü Alnımdaki yazıyı kazısam en derinden Yeni baştan bir hayat istesem çizilir mi Hep kurşuna dizdiler doğan gündüzlerimi Yokuşa çevirdiler yemyeşil düzlerimi Mendille bağladılar kapkara gözlerimi Gözden yaşın yerine ırmaklar süzülür mü Varsın vakit tükensin öyle kendi kendine Nasıl hasretim bilsen aydınlığın rengine Kuş kadar değerim yok onlar uçar engine Mısralarımdan sesim haykırsam sezilir mi Öyle karanlık dünyam yok ışık sızacak cam Duvarı nem öldürür insanları ise gam Mahpus dedikleri bu başımdaki kara dam Her gün yarım saatlik voltayla gezilir mi Omuzlarımı silktim ufladım sana felek Hayatın süzgecinden elendim elek elek Acıtıyor sırtıma soktuğun demir yelek Ey Rabbim gör bir kulun bu kadar üzülür mü ASİYE ALEV AKBOĞA |
çok güzeldi... saygılar... tebrikler...