...B E L K İ B İ R G Ü N...
Gölgelerinde hüküm sürerken yalnızlığım;
Kınalı dağlar bile, anlamaz bu öyküyü. Yıldız kadar çok derdim, herkese dargınlığım Artık kimse açmasın, büründüğüm örtüyü. Hep gülerdi gözlerim, ağlasa da her şiir; Benden çok daha özgür uçup da giden kuşlar. Saçımda ağardı gün, bozulmadı bu sihir Çıkmazdı bütün yollar, bitmedi hiç yokuşlar.. Yankılanır figânım ’ sadece sevdim’ diye; Hapsederim yüreğe kurban olduğum adı. Ne yaşama izin var, ne de şimdi ölmeye, Kırıldı ne zamandır, gecelerin kanadı. Başım hayal omuza kaygısız yaslanmadı; Söylenen her şarkıya dedim ki yürek sesim.. Sakinleşmedi nabız bu gönül uslanmadı, Kafeslerde tutuklu artık yaşam hevesim.. Madem yollar karanlık, hepsinin sonu dehliz; Gecelere tüneyen hasret güne darılsın. Çözülmesin muamma saklansın muhteşem giz, Kollarım her boşluğa, yâr diyerek sarılsın.. Bulutlar serin serin, dua serperken ruha; Ay, ışığıyla gelir gözyaşımda yıkanır.. Tuz basarım yansa da, yârdan kalan cüruha Vazgeçer mi bilmem de, belki bir gün usanır! ESRA DEREL 18.07.2011-İSTANBUL |