'O AN'Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Üstad’ın ’O Ân’ şiirine naçizane naziredir..
O ÂN Taş merdivenler gibi, aşınmış ayaklardan, Secde yerine çarpa çarpa alnım aşınsa! Göklerin kamçısıyla yediğim dayaklardan, Erisem de, tabutum bomboş gibi taşınsa! Bir garip insan olsam, benzemez hiç kimseye; Tek hece bilmez, tek renk görmez, tek ses işitmez. Karanlığı, yuğursam nura döndüresiye, Tırmansam o âna ki, yekpâredir ve bitmez. N.F.K Güneşe değmiş gibi, yansa buzdan bedenim; Yüreğimin kabası, pul pul dökülüverse.. Nefese O’ndan başka, kalmasa tek nedenim; Şu ruhumun libâsı, o an sökülüverse.. DOST KALEMLERDEN.. Ateşten bedenimi sarsa buzdan bir libas Üşürüm sanma sakın bu ancak bir yanılgı Bak hayat elveriyor tuttuğumuz bu son yas Filizlenince bir aşk biter amansız yangı (H.Yazıcı) |
Bu kadar nasıl ince
Allah ile gören göz
Ne kadar güzel bence.