Yalniz bir gun daha
siradan bir sabahti
saat 10 dan 11 e dogru agir agir ilierliyordu yeni uyanmistim gozlerimde hafif bir mahmurluk vardi yorganimin altina sakladigim basimi cikarisim yoktu oldugu yerden belki tum haftanin yorgunlugunu cikarmak istiyordum ondandi cikmak istemeyisim yatagimdan belkide az ilerde beni bekleyen yalnizliktan korkuyordum bilmiyorum ama cikasim yoktu iste yatagimdan hani bir kere elini yakarsinya sobada sonra sobanin yanindan her gecisinde saklarsinya ellerini o korkuyla iste oyle bir sey bu her sabah senli ruyalardan uyanip ciktigimda bu yatakta kapinin esiginde beni bekleyen yalnizlik yapisir pacalarima ve bir daha birakmaz aksam olupta donene kadar yatagima biliyorum omrumun sonuna kadar uyuyamam ama keske uyuyabilseydim az sonra cikacagim bu yatktan elimi yuzumu yikayip tek basima oturucam kahvalti masasina kimse cay istermisin diye sormayacak yada ekmegini kizarmimi istersin yoksa normalmi demiyecek derin ve lanet olasi bir sessizlik olacak masada sessizligi cay kasiginin singirtisi bozacak sadece lokmalar bogazima dugumlenecek yine bir ara bogulacagimi sanacagim ama yok o kadar kolay degil olmek daha yasanacak cok yalnizlik var kahvaltim biticek salona gecicem yalnizligimla beraber usuyecegim sonra o derin sessizlik burdada gosterecek kendisini elim kumandaya uzanacak televizyonu acacagim rastgele bir kanal secicem onemli degil ne oldugu yada ne anlattigi bir ses olsun yeter bana su korkunc sessizligi bozacak bir ses saatler gecicek ben ve yalnizligimin sikilicaz yalnizliktan uzerimi giyinicem disari cikacagiz yalnizligimla beraber kalbaliklarin icinde yalnizligimla beraber ilerliyecegiz arada bir iki tanidik cikarsa selam vericez hal hatir sorucaz sonra iyi gunler dileyip ilerliyecegiz yine yalnizligimla ayaklarim yorulacak ve ilisi vericem bir banka gelip gecen insanlari seyredip hayaller kurucam kendi kendime sonra hava karamaya basliyacak agir agir gitme vakti gelicek anliyacagin bir otobus yanasacak duraga bir bilet kendime bir tanede yalnizligima alicam biletci bana bakacak garip bir edayla ben gulup gecicem otobusun en arkasindaki koltuga oturucam yani basimda yalnizligim camdan disariya bakicam yol boyu sonra otobus duracak ve muavin son durak diye bagiracak son durak kimse kalmasin ve ben yalnizligimi alip inicen otobusten oysa yalnizligimi o otobuste birakip gitmeyi ne cok isterdim otobusten inip yuruyecegim eve dogru agir agir kapiyi acip iceri girdigimde yalnizligimda girecek iceri pesimsira ve sensiz gecen bir gun daha bitecek az sonra sessiz sensiz yalnizligimla basbasa |
yine sensiz..
yine sessiz..
yine hüzünlü...
meşhule giden bir yolda yalnızlığımla gitmek istiyorum dercesine çaresiz ,bitik...
ne söylenebilir ki...dilim lal oldu